Lazımlığa qalanda, əlbəttə lazımdı! Qadınlara uşaqlara qarşı zorakılığın qarşısı alınmalıdı mütləq. Ama...İşin əmması odu ki, bizdə qanunlar kağız üzərində qalır, bu bir. Eyni zamanda bizdə qadının həyat yoldaşını məhkəməyə vermək bir yana, onun sözünə qarşı söz deməsi, zorakılığına qarşı çıxması belə cəmiyyət tərəfindən, "qohum-əqraba, qonum-qonşu" tərəfindən qadını yumşaq desək qınaq obyektinə çevirir. Bu məsələnin ikinci tərəfi. Üçüncü tərəfdən bizdə onsuzda hüququnu bilən çox az insan var ki onlar da heç də hərzaman öz hüquqlarını qoruya bilmir, ona görə də sıravi ev qadınının zorakılığa görə məhkəməyə müraciət etməsi ağlabatan deyil. Nəhayət sonuncu, bizim qadınlar ailə qavramına çox bağlı olurlar, yəni "aman nə olsa dözərəm təki ailəm dağılmasın", əsas da ailədə uşaq varsa, ona görə də fədakarlıq edib qamçı altında yaşamağa razı olurlar. Demək istədiyim; bu qanun o zaman bir az effektli olar ki, 1. qanunlar kağızda qalmasın 2. insanlara öz hüquqları anladılsın.